Punt 1 van het EU beleid :
" .... De biologische productie speelt aldus een tweeledige rol
in de samenleving, enerzijds als leverancier aan een specifieke markt die inspeelt op de vraag van de consument
naar biologische producten, en anderzijds als leverancier van voor het algemene publiek beschikbare goederen die
bijdragen tot de bescherming van het milieu en het dierenwelzijn, alsmede tot de plattelandsontwikkeling.
"
Punt 6 van het EU beleid:
"Met het oog op de doelstellingen van het Uniebeleid inzake de biologische productie moet het rechtskader voor de
uitvoering van dat beleid gericht zijn op het verzekeren van eerlijke concurrentie en de goede werking van de
interne markt voor biologische producten, alsmede op het behouden en onderbouwen van het vertrouwen van de
consument in als biologisch geetiketteerde producten en op het creeren van omstandigheden waarin het beleid
verder kan evolueren in overeenstemming met de productie- en marktontwikkelingen."
Zijn die doelstellingen bereikt ?
Bij nalezing van de verordening bemerkt men volgende punten:
1- Rodenticiden:Men mag alleen vergif gebruiken dat goedgekeurd werd voor gebruik in biologische teelt.
2- Gebruik van het Apis Mellifera ras of ondersoorten.
In Belgie en Nederland wordt, al generaties, hoofdzakelijk gewerkt met de Carnica bij, een ondersoort van Apis Mellifera.
En daarnaast met
de Buckfast bij , een kruising van diverse Apis Mellifera ondersoorten.
In Wallonie loopt in een een project, (niet bio) met de zwarte bij, de bijna uitgestorven Apis Mellifera Mellifera, die beter aangepast is aan ons koudere klimaat.
Een heel steeklustig en zwermdriftig beestje.
In het jargon:
"darreraat snijden"..
Deze biotechnische methode wordt zowel in de gewone/commerciele imkerij als in de bio-imkerij toegelaten, met hetzelfde unieke doel:
de bestrijding van
de Varroa parasiet.
Zowel in de gewone, commerciele teelt als in de biologische teelt zijn
oxaalzuur en mierenzuur
toegelaten, naast produkten op basis van plantenextracten (tym, munt, eucalyptus en kamfer)
- In de gewone, "commerciele" teelt zijn daarnaast nog twee andere farmaceutische middelen toegelaten op basis van Flumetrine en op basis van Amitraz.
Steeds geldt dat er niet behandeld wordt tijdens de honingdracht (desnoods worden de honingzolders verwijderd)
Dit is eigenlijk het voornaamste verschil tussen bio en niet-bio, hoewel de praktijk toont dat de laatste twee produkten zelden gebruikt worden bij de Benelux imkers.
Om de doodsimpele reden dat voormelde behandeling met organische zuren zeer efficient is en bovendien spotgoedkoop. Waarom zou de imker dan duurdere anorganische stoffen gebruiken
die bovenop het risico op resistentie dragen.
Voor biologische teelt zegt de regelgeving:
" gedurende de periode waarin een behandeling wordt toegepast met chemisch gesynthetiseerde, allopathische
producten - waaronder antibiotica - die niet behoren tot de op grond van de artikelen 9 en 24 voor
gebruik in de biologische productie toegelaten producten en stoffen, moeten de behandelde kolonies in
speciale bijenstallen worden afgezonderd en moet alle bijenwas worden vervangen door bijenwas die
afkomstig is van de biologische bijenteelt. Daarna geldt voor die kolonies de in punt 1.2.2 vastgestelde
omschakelingsperiode van twaalf maanden"
Tussenkomst van een veearts en gebruik van farmaceutische produkten is in de imkerij vrij uitzonderlijk.
Uiteindelijk is zowel in de gewone- als in de bio-imkerij farmaceutische behandeling toegelaten, onder toezicht van de veearts.
In de gewone imkerij geldt dezelfde GMP (Good Manufacturing Practive) regel dat zieke kolonies worden afgezonderd, om verspreiding te voorkomen.
En dat er geen honing wordt geoogst in die behandelperiode.
6-Verbod op
vernietigen van bijen
voor winning van produkten, knippen van vleugels:
Bijen venietigen voor honingwinning: dat is iets uit een heel ver verleden.
Vleugels knippen bij koninginnen is een praktijk van de "oude " generatie, met als doel het zwermen te beletten.
Een goede imker heeft dat soort methodes niet nodig, het kan beter en diervriendelijker.
En dat staat los van bio of niet-bio.
7-Overwinteren op eigen honing in plaats van op suikerstroop zoals gebruikelijk.
Voor de Benelux met onze toch al beperkte produktie per kolonie komt dit neer op een drastische inkrimping van de opbrengst en een verdere stijging van de kostprijs per kilo eindproduct.
Hierdoor wordt de lokale imkerij benadeeld tov deze uit warmere streken en de instandhouding van de lokale imkerij nog verder bemoeilijkt: het tegendeel van de EU doelstelling (punt 6 van EU beleid).
Tegelijk, hoe onlogisch het ook klinkt, verhoogt in onze streken het risico op diarree en sterfte indien men de bijen laat overwinteren op honing. Dat kan toch niet de bedoeling zijn ?
En last but not least: welke positieve invloed heeft dat voor de consument, voor het eindproduct?
NUL. Er is geen enkele interactie tussen wat de bijen eten in de winter en wat ze aanvoeren/produceren in de warmere periode.
Laat staan tussen wat de winterbijen eten en wat de volgende generaties aanvoeren en verwerken. Een werkbij leeft maximaal zes weken.
Conclusie
Hoewel de kwaliteit van honing, meer dan welk ander voedingsprodukt ook, afhangt van de regio/het drachtgebied waar het geoogst wordt,
en hoewel het bio-label suggereert een "nog zuiverder" product te leveren, is de norm op dit punt de-facto heel tolerant, zie punt B.
Het label focust niet op het eindproduct maar op de productie omstandigheden en zaken zoals het bouwmateriaal van de kasten.
Er is geen enkele indicatie dat het bouwmateriaal invloed heeft op de honing en evenmin op de bijen zelf: hout, plastic, riet of styropor: het zal hen worst wezen.
Overduidelijk is in elk geval dat de bioregels voor het eindproduct, de honing zelf, geen enkel verschil uitmaken.
De correcte omschrijving van bio-honing:
Alles tesamen kan men enkel concluderen dat, voor wat honing betreft, het bio-label nauwelijks iets toevoegt aan het dierenwelzijn en/of het milieu in de Benelux.
Voor de consument is er evenmin een meerwaarde te ontdekken. Hier heeft het label, ons inziens, enkel marketingwaarde.
De "gewone" Benelux honing is door de strenge milieunormen uit zichzelf al zeer zuiver
en wordt gewonnen met het grootst mogelijke respect voor de natuur.
Peter
|
| | ************ |
