Sinds de oudheid is bijen houden een kleinschalige ambachtelijke bezigheid.
De laatste honderdvijftig jaar evolueerde de kennis met diverse ontwikkelingen die een efficenter beheer toelaten.
Maar ook een honing-industrie mogelijk maakten.

Aristoteles schreef over (omgerekend) 3 tot 5 kg honing per volk per jaar,
vandaag levert een intensieve opvolging vlotjes 80 tot 100 kg per volk per jaar.
Er ontstonden imkerbedrijven met duizend(en) volken en daarnaast een ganse keten van handelaars, blenders en verpakkers.
Op zich niets verkeerd mee, maar de realiteit toont dat niet iedereen correct werkt.

van de honing die het verbruikt, in hoofdzaak uit Azie.
In de Benelux is minder dan 20% van het verbruik afkomstig van lokale imkers.

De controleorganismen stellen vast dat de wereldwijde verkoop ruim 50% hoger ligt dan de geschatte productie.
Honing wordt aangelengd met suikerwater, wordt oververhit of verkocht onder vals label.

Die methodes zijn geen gezondheidsrisico, maar u krijgt niet waar u voor betaalde.
U wil noch suikerwater, noch een "dode" honing.
In de Benelux is 99 % van imkers een hobbyist, de gemiddelde leeftijd van de Benlux imker is 61 jaar. Bij hen koopt u aan de bron, bij iemand met liefde voor het vak.
Hetzelfde geldt voor de zeldzame Benelux beroepsimkers, kwaliteit is hun "Unique Selling Proposition" tegenover de import.

Waarmee we niet bedoelen dat alle supermarkthoning per definitie vervalst wordt.
Echter de controle is moeilijk en duur, ze gebeurt hoogstens per steekproef.
Hou het simpel, speel op zeker en bevoorraad u rechtstreeks bij de procducent.